This HTML5 document contains 14 embedded RDF statements represented using HTML+Microdata notation.

The embedded RDF content will be recognized by any processor of HTML5 Microdata.

PrefixNamespace IRI
category-eshttp://es.dbpedia.org/resource/Categoría:
dcthttp://purl.org/dc/terms/
wikipedia-eshttp://es.wikipedia.org/wiki/
dbohttp://dbpedia.org/ontology/
n13https://web.archive.org/web/20130305071830/http:/www.lrc-lib.ru/rus_letopisi/Ipatius/contents.
foafhttp://xmlns.com/foaf/0.1/
dbpedia-eshttp://es.dbpedia.org/resource/
rdfshttp://www.w3.org/2000/01/rdf-schema#
rdfhttp://www.w3.org/1999/02/22-rdf-syntax-ns#
owlhttp://www.w3.org/2002/07/owl#
provhttp://www.w3.org/ns/prov#
xsdhhttp://www.w3.org/2001/XMLSchema#
dbrhttp://dbpedia.org/resource/
n8http://es.wikipedia.org/wiki/Códice_de_Hipacio?oldid=127717768&ns=
Subject Item
wikipedia-es:Códice_de_Hipacio
foaf:primaryTopic
dbpedia-es:Códice_de_Hipacio
Subject Item
dbpedia-es:Códice_de_Hipacio
rdfs:label
Códice de Hipacio
rdfs:comment
El códice de Hipacio o Hypatian Codex (en bielorruso, Іпацьеўскі летапіс; en ruso, Ипатьевская летопись; en ucraniano, Іпатіївський літопис, Іпатський літопис, Літопис руський за Іпатським списком) es un compendio de tres crónicas: la Crónica de Néstor, la Crónica de Kiev y la Crónica de Galitzia y Volinia.​ Es la fuente más importante de datos históricos de la parte sur de la antigua Rus de Kiev. Desde 1810, el códice ha sido preservado en la Biblioteca Nacional Rusa de San Petersburgo. La lengua de este códice es el antiguo eslavo eclesiástico, con mucho de antiguo eslavo oriental.
dct:subject
category-es:Obras_literarias_medievales_de_Rusia category-es:Manuscritos_del_siglo_XV category-es:Crónicas_medievales
foaf:isPrimaryTopicOf
wikipedia-es:Códice_de_Hipacio
dbo:wikiPageID
8049673
dbo:wikiPageRevisionID
127717768
dbo:wikiPageExternalLink
n13:htm
dbo:wikiPageLength
2653
prov:wasDerivedFrom
n8:0
dbo:abstract
El códice de Hipacio o Hypatian Codex (en bielorruso, Іпацьеўскі летапіс; en ruso, Ипатьевская летопись; en ucraniano, Іпатіївський літопис, Іпатський літопис, Літопис руський за Іпатським списком) es un compendio de tres crónicas: la Crónica de Néstor, la Crónica de Kiev y la Crónica de Galitzia y Volinia.​ Es la fuente más importante de datos históricos de la parte sur de la antigua Rus de Kiev. El códice fue hallado en lo que hoy es Ucrania, en 1617. Desde ese momento, fue transcrito por monjes de Kiev, hacia 1621. Fue redescubierto otra vez en el siglo XVIII en el Monasterio Ipátiev de Kostromá, por el historiador ruso Nikolái Karamzín. El códice es el segundo manuscrito superviviente más antiguo de la Crónica Primaria, después del códice de Laurencio o Laurentian Codex. El códice de Hipacio o Hypatian Codex se remonta a ca. 1425, aunque incorpora mucha información valiosa de las crónicas perdidas del siglo XII y de las crónicas de Galitzia del siglo XIII. El códice fue compilado posiblemente a finales del siglo XIII.​ Desde 1810, el códice ha sido preservado en la Biblioteca Nacional Rusa de San Petersburgo. La lengua de este códice es el antiguo eslavo eclesiástico, con mucho de antiguo eslavo oriental.
Subject Item
dbr:Hypatian_Codex
owl:sameAs
dbpedia-es:Códice_de_Hipacio